React Suspense Laadtoestand Compositie: Genest Laadbeheer

React Suspense, geïntroduceerd in React 16.6, biedt een declaratieve manier om laadtoestanden in je applicatie te beheren. Het stelt je in staat om het renderen van een component te "suspenden" totdat de afhankelijkheden (zoals data of code) klaar zijn. Hoewel het basisgebruik relatief eenvoudig is, vereist het beheersen van Suspense dat je begrijpt hoe je laadtoestanden effectief kunt samenstellen, vooral bij het omgaan met geneste laadscenario's. Dit artikel biedt een uitgebreide gids voor React Suspense en zijn geavanceerde compositietechnieken voor een soepele en boeiende gebruikerservaring.

Inzicht in de basisprincipes van React Suspense

In de kern is Suspense een React-component die een fallback prop accepteert. Deze fallback wordt weergegeven terwijl de component(en) die door Suspense worden omwikkeld, wachten tot er iets geladen is. De meest voorkomende use cases zijn:

• Code Splitting met React.lazy: Dynamisch importeren van componenten om de initiële bundelgrootte te verkleinen.
• Data ophalen: Wachten tot data van een API is opgelost voordat de component wordt weergegeven die ervan afhankelijk is.

Code Splitting met React.lazy

React.lazy stelt je in staat om React-componenten op aanvraag te laden. Dit kan de initiële laadtijd van je applicatie aanzienlijk verbeteren, vooral voor grote applicaties met veel componenten. Hier is een basisvoorbeeld:

            import React, { Suspense, lazy } from 'react';

const MyComponent = lazy(() => import('./MyComponent'));

function App() {
  return (
    <Suspense fallback={<p>Loading...</p>}>
      <MyComponent />
    </Suspense>
  );
}

export default App;

            

              
                Copy
              
            
          

In dit voorbeeld wordt MyComponent alleen geladen wanneer het nodig is. Terwijl het laadt, wordt de fallback (in dit geval een eenvoudig "Loading..." bericht) weergegeven.

Data ophalen met Suspense

Hoewel React.lazy out-of-the-box werkt met Suspense, vereist het ophalen van data een iets andere aanpak. Suspense integreert niet direct met standaard data ophaalbibliotheken zoals fetch of axios. In plaats daarvan moet je een bibliotheek of patroon gebruiken dat een component kan "suspenden" terwijl het op data wacht. Een populaire oplossing is het gebruik van een data ophaalbibliotheek zoals swr of react-query, of het implementeren van een aangepaste resource management strategie.

Hier is een conceptueel voorbeeld met behulp van een aangepaste resource management aanpak:

            // Resource.js
const createResource = (promise) => {
  let status = 'pending';
  let result;
  let suspender = promise.then(
    (r) => {
      status = 'success';
      result = r;
    },
    (e) => {
      status = 'error';
      result = e;
    }
  );

  return {
    read() {
      if (status === 'pending') {
        throw suspender;
      } else if (status === 'error') {
        throw result;
      }
      return result;
    },
  };
};

export default createResource;

// MyComponent.js
import React from 'react';
import createResource from './Resource';

const fetchData = () =>
  new Promise((resolve) =>
    setTimeout(() => resolve({ data: 'Fetched Data!' }), 2000)
  );

const resource = createResource(fetchData());

function MyComponent() {
  const data = resource.read();
  return <p>{data.data}</p>;
}

export default MyComponent;

// App.js
import React, { Suspense } from 'react';
import MyComponent from './MyComponent';

function App() {
  return (
    <Suspense fallback={<p>Loading data...</p>}>
      <MyComponent />
    </Suspense>
  );
}

export default App;

            

              
                Copy
              
            
          

Uitleg:

• createResource: Deze functie neemt een promise en retourneert een object met een read methode.
• read: Deze methode controleert de status van de promise. Als het in behandeling is, gooit het de promise, wat de component suspendeert. Als het is opgelost, retourneert het de data. Als het is afgewezen, gooit het de fout.
• MyComponent: Deze component gebruikt de resource.read() methode om toegang te krijgen tot de data. Als de data niet klaar is, suspendeert de component.
• App: Omwikkelt MyComponent in Suspense, waardoor een fallback UI wordt geboden terwijl de data wordt geladen.

Laadtoestanden samenstellen: De kracht van geneste Suspense

De echte kracht van Suspense ligt in het vermogen om te worden samengesteld. Je kunt Suspense-componenten nesten om meer granulair en geavanceerde laadervaringen te creëren. Dit is vooral handig bij het omgaan met componenten die meerdere asynchrone afhankelijkheden hebben of wanneer je prioriteit wilt geven aan het laden van bepaalde delen van je UI.

Basis geneste Suspense

Laten we ons een scenario voorstellen waarin je een pagina hebt met een header, een hoofdcontentgebied en een zijbalk. Elk van deze componenten kan zijn eigen asynchrone afhankelijkheden hebben. Je kunt geneste Suspense-componenten gebruiken om verschillende laadtoestanden voor elke sectie onafhankelijk weer te geven.

            import React, { Suspense, lazy } from 'react';

const Header = lazy(() => import('./Header'));
const MainContent = lazy(() => import('./MainContent'));
const Sidebar = lazy(() => import('./Sidebar'));

function App() {
  return (
    <div>
      <Suspense fallback={<p>Loading header...</p>}>
        <Header />
      </Suspense>
      <div style={{ display: 'flex' }}>
        <Suspense fallback={<p>Loading main content...</p>}>
          <MainContent />
        </Suspense>
        <Suspense fallback={<p>Loading sidebar...</p>}>
          <Sidebar />
        </Suspense>
      </div>
    </div>
  );
}

export default App;

            

              
                Copy
              
            
          

In dit voorbeeld is elke component (Header, MainContent en Sidebar) omwikkeld met zijn eigen Suspense-grens. Dit betekent dat als de Header nog steeds laadt, het bericht "Loading header..." wordt weergegeven, terwijl de MainContent en Sidebar nog steeds onafhankelijk kunnen laden. Dit zorgt voor een meer responsieve en informatieve gebruikerservaring.

Laadtoestanden prioriteren

Soms wil je misschien prioriteit geven aan het laden van bepaalde delen van je UI. Je wilt bijvoorbeeld ervoor zorgen dat de header en navigatie worden geladen vóór de hoofdcontent. Je kunt dit bereiken door Suspense-componenten strategisch te nesten.

            import React, { Suspense, lazy } from 'react';

const Header = lazy(() => import('./Header'));
const MainContent = lazy(() => import('./MainContent'));

function App() {
  return (
    <Suspense fallback={<p>Loading header and content...</p>}>
      <Header />
      <Suspense fallback={<p>Loading main content...</p>}>
        <MainContent />
      </Suspense>
    </Suspense>
  );
}

export default App;

            

              
                Copy
              
            
          

In dit voorbeeld zijn de Header en MainContent beide omwikkeld met een enkele, buitenste Suspense-grens. Dit betekent dat het bericht "Loading header and content..." wordt weergegeven totdat zowel de Header als MainContent zijn geladen. De innerlijke Suspense voor MainContent wordt alleen geactiveerd als de Header al is geladen, wat een meer granulair laadervaring biedt voor het contentgebied.

Geavanceerd genest laadbeheer

Naast basisnesting kun je meer geavanceerde technieken gebruiken voor het beheren van laadtoestanden in complexe applicaties. Deze omvatten:

• Aangepaste Fallback-componenten: Meer visueel aantrekkelijke en informatieve laadindicatoren gebruiken.
• Foutafhandeling met foutgrenzen: Fouten die optreden tijdens het laden op een elegante manier afhandelen.
• Debouncing en Throttling: Het aantal keren optimaliseren dat een component probeert data te laden.
• Suspense combineren met Transitions: Soepele overgangen creëren tussen laad- en geladen toestanden.

Aangepaste Fallback-componenten

In plaats van eenvoudige tekstberichten als fallbacks te gebruiken, kun je aangepaste fallback-componenten maken die een betere gebruikerservaring bieden. Deze componenten kunnen omvatten:

• Spinners: Geanimeerde laadindicatoren.
• Skeletten: Tijdelijke UI-elementen die de structuur van de daadwerkelijke content nabootsen.
• Progress Bars: Visuele indicatoren van de laadvoortgang.

Hier is een voorbeeld van het gebruik van een skeletcomponent als een fallback:

            import React from 'react';
import Skeleton from 'react-loading-skeleton'; // Je moet deze bibliotheek installeren

function LoadingSkeleton() {
  return (
    <div>
      <Skeleton count={3} />
    </div>
  );
}

export default LoadingSkeleton;

// Gebruik in App.js
import React, { Suspense, lazy } from 'react';
import LoadingSkeleton from './LoadingSkeleton';

const MyComponent = lazy(() => import('./MyComponent'));

function App() {
  return (
    <Suspense fallback={<LoadingSkeleton />}>
      <MyComponent />
    </Suspense>
  );
}

export default App;

            

              
                Copy
              
            
          

Dit voorbeeld gebruikt de react-loading-skeleton bibliotheek om een reeks skelet placeholders weer te geven terwijl MyComponent wordt geladen.

Foutafhandeling met Foutgrenzen

Het is belangrijk om fouten af te handelen die kunnen optreden tijdens het laadproces. React biedt Error Boundaries, dit zijn componenten die JavaScript-fouten opvangen in hun kindcomponentenboom, deze fouten loggen en een fallback UI weergeven. Error Boundaries werken goed met Suspense om een robuust foutafhandelingsmechanisme te bieden.

            import React, { Component } from 'react';

class ErrorBoundary extends Component {
  constructor(props) {
    super(props);
    this.state = { hasError: false };
  }

  static getDerivedStateFromError(error) {
    // Update state so the next render will show the fallback UI.
    return { hasError: true };
  }

  componentDidCatch(error, errorInfo) {
    // You can also log the error to an error reporting service
    console.error(error, errorInfo);
  }

  render() {
    if (this.state.hasError) {
      // You can render any custom fallback UI
      return <h1>Something went wrong.</h1>;
    }

    return this.props.children;
  }
}

export default ErrorBoundary;

// Gebruik in App.js
import React, { Suspense, lazy } from 'react';
import ErrorBoundary from './ErrorBoundary';

const MyComponent = lazy(() => import('./MyComponent'));

function App() {
  return (
    <ErrorBoundary>
      <Suspense fallback={<p>Loading...</p>}>
        <MyComponent />
      </Suspense>
    </ErrorBoundary>
  );
}

export default App;

            

              
                Copy
              
            
          

In dit voorbeeld omwikkelt de ErrorBoundary component de Suspense component. Als er een fout optreedt tijdens het laden van MyComponent, zal de ErrorBoundary de fout opvangen en het bericht "Something went wrong." weergeven.

Debouncing en Throttling

In sommige gevallen wil je misschien het aantal keren beperken dat een component probeert data te laden. Dit kan handig zijn als het data ophaalproces duur is of als je overmatige API-aanroepen wilt voorkomen. Debouncing en throttling zijn twee technieken die je kunnen helpen dit te bereiken.

Debouncing: Vertraagt de uitvoering van een functie totdat er een bepaalde tijd is verstreken sinds de laatste keer dat deze is aangeroepen.

Throttling: Beperkt de snelheid waarmee een functie kan worden uitgevoerd.

Hoewel deze technieken vaak worden toegepast op gebruikersinvoergebeurtenissen, kunnen ze ook worden gebruikt om het ophalen van data binnen Suspense-grenzen te regelen. De implementatie is afhankelijk van de specifieke data ophaalbibliotheek of resource management strategie die je gebruikt.

Suspense combineren met Transitions

De React Transitions API (geïntroduceerd in React 18) stelt je in staat om soepelere overgangen te creëren tussen verschillende toestanden in je applicatie, inclusief laad- en geladen toestanden. Je kunt useTransition gebruiken om aan React te signaleren dat een statusupdate een overgang is, wat kan helpen om schokkerige UI-updates te voorkomen.

            import React, { Suspense, lazy, useState, useTransition } from 'react';

const MyComponent = lazy(() => import('./MyComponent'));

function App() {
  const [isPending, startTransition] = useTransition();
  const [showComponent, setShowComponent] = useState(false);

  const handleClick = () => {
    startTransition(() => {
      setShowComponent(true);
    });
  };

  return (
    <div>
      <button onClick={handleClick} disabled={isPending}>
        {isPending ? 'Loading...' : 'Load Component'}
      </button>
      {showComponent && (
        <Suspense fallback={<p>Loading component...</p>}>
          <MyComponent />
        </Suspense>
      )}
    </div>
  );
}

export default App;

            

              
                Copy
              
            
          

In dit voorbeeld activeert het klikken op de knop "Load Component" een overgang. React zal prioriteit geven aan het laden van MyComponent terwijl de UI responsief blijft. De isPending status geeft aan of er een overgang bezig is, waardoor je de knop kunt uitschakelen en visuele feedback aan de gebruiker kunt geven.

Real-world voorbeelden en scenario's

Om de praktische toepassingen van geneste Suspense verder te illustreren, bekijken we een paar real-world scenario's:

• E-commerce Productpagina: Een productpagina kan meerdere secties hebben, zoals productdetails, reviews en gerelateerde producten. Elke sectie kan onafhankelijk worden geladen met behulp van geneste Suspense-grenzen. Je kunt prioriteit geven aan het laden van productdetails om ervoor te zorgen dat de gebruiker de belangrijkste informatie zo snel mogelijk ziet.
• Social Media Feed: Een social media feed kan bestaan uit posts, comments en gebruikersprofielen. Elk van deze componenten kan zijn eigen asynchrone afhankelijkheden hebben. Geneste Suspense stelt je in staat om een placeholder UI voor elke sectie weer te geven terwijl de data wordt geladen. Je kunt ook prioriteit geven aan het laden van de eigen posts van de gebruiker om een gepersonaliseerde ervaring te bieden.
• Dashboard Applicatie: Een dashboard kan meerdere widgets bevatten, die elk data uit verschillende bronnen weergeven. Geneste Suspense kan worden gebruikt om elke widget onafhankelijk te laden. Hierdoor kan de gebruiker de beschikbare widgets zien terwijl andere nog steeds laden, waardoor een meer responsieve en interactieve ervaring ontstaat.

Voorbeeld: E-commerce Productpagina

Laten we eens kijken hoe je geneste Suspense op een e-commerce productpagina zou kunnen implementeren:

            import React, { Suspense, lazy } from 'react';

const ProductDetails = lazy(() => import('./ProductDetails'));
const ProductReviews = lazy(() => import('./ProductReviews'));
const RelatedProducts = lazy(() => import('./RelatedProducts'));

function ProductPage() {
  return (
    <div>
      <Suspense fallback={<p>Loading product details...</p>}>
        <ProductDetails />
      </Suspense>

      <div style={{ marginTop: '20px' }}>
        <Suspense fallback={<p>Loading product reviews...</p>}>
          <ProductReviews />
        </Suspense>
      </div>

      <div style={{ marginTop: '20px' }}>
        <Suspense fallback={<p>Loading related products...</p>}>
          <RelatedProducts />
        </Suspense>
      </div>
    </div>
  );
}

export default ProductPage;

            

              
                Copy
              
            
          

In dit voorbeeld is elke sectie van de productpagina (productdetails, reviews en gerelateerde producten) omwikkeld met zijn eigen Suspense-grens. Hierdoor kan elke sectie onafhankelijk laden, wat een meer responsieve gebruikerservaring biedt. Je kunt ook overwegen om een aangepaste skeletcomponent te gebruiken als een fallback voor elke sectie om een meer visueel aantrekkelijke laadindicator te bieden.

Best practices en overwegingen

Bij het werken met React Suspense en genest laadbeheer is het belangrijk om de volgende best practices in gedachten te houden:

• Houd Suspense-grenzen klein: Kleinere Suspense-grenzen zorgen voor meer granulair laadbeheer en een betere gebruikerservaring. Vermijd het omwikkelen van grote delen van je applicatie in een enkele Suspense-grens.
• Gebruik Aangepaste Fallback-componenten: Vervang eenvoudige tekstberichten door visueel aantrekkelijke en informatieve laadindicatoren, zoals skeletten, spinners of progress bars.
• Fouten elegant afhandelen: Gebruik Error Boundaries om fouten op te vangen die optreden tijdens het laadproces en een gebruikersvriendelijk foutbericht weer te geven.
• Data ophalen optimaliseren: Gebruik data ophaalbibliotheken zoals swr of react-query om het ophalen en cachen van data te vereenvoudigen.
• Overweeg performance: Vermijd overmatige nesting van Suspense-componenten, omdat dit de performance kan beïnvloeden. Gebruik debouncing en throttling om het aantal keren te beperken dat een component probeert data te laden.
• Test je laadtoestanden: Test je laadtoestanden grondig om ervoor te zorgen dat ze een goede gebruikerservaring bieden onder verschillende netwerkomstandigheden.

Conclusie

React Suspense biedt een krachtige en declaratieve manier om laadtoestanden in je applicaties af te handelen. Door te begrijpen hoe je laadtoestanden effectief kunt samenstellen, vooral door geneste Suspense, kun je meer boeiende en responsieve gebruikerservaringen creëren. Door de best practices te volgen die in dit artikel worden beschreven, kun je React Suspense beheersen en robuuste en performante applicaties bouwen die asynchrone afhankelijkheden op een elegante manier afhandelen.

Vergeet niet om prioriteit te geven aan de gebruikerservaring, informatieve laadindicatoren te bieden en fouten elegant af te handelen. Met zorgvuldige planning en implementatie kan React Suspense een waardevol hulpmiddel zijn in je front-end ontwikkelingsarsenaal.

Door deze technieken te omarmen, kun je ervoor zorgen dat je applicaties een soepele en heerlijke ervaring bieden voor gebruikers wereldwijd, ongeacht hun locatie of netwerkomstandigheden.